امنیت اصولی یا اولیه : برای جوامع انسانی حداقل دارای هفت شاخصه است
۱ - امنیت اقتصادی: از جمله
حداقل درآمد، امنیت شغلی، حفظ ارزش پول ملی، تراز بازرگانی ( تناسب صادرات و واردات )، تولید ناخالص ملی، توضیع عادلانه ثروت و امکانات و امثال آن.
۲ - امنیت غذائی:از جمله:
حداقل تغذیه کافی و تامین مواد غذائی - مکانیزه کردن کشاورزی و به روز کردن سیستم آبیاری، ذخیره سازی مواد غذائی، ایجاد سیلو ها و انبارهای سالم و امثال آن.
۳ - امنیت بهداشت و درمان: از جمله:
آب آشامیدنی سالم، زندگی در محیط امن، دسترسی به خدمات بهداشتی و درمانی، طرحهای کم هزینه کنترل جمعیت، حمایت مادران و نوزادان، زایمان مطمئن و کم هزینه، پیشگیری از بیماری های مختلف، بخصوص بیماری های مسری، آشنا کردن مردم با اصول بهداشتی و بالا بردن سطح آن و امثال آن.
۴ - امنیت محیط زیست: از جمله:
جلوگیری از آلودگی آب و هوا، جلوگیری از بین بردن جنگلها و مراتع، نگهداری و حفظ زمین های کشاورزی، برنامه های لازم برای پیش بینی از خطرات طبیعی مانند خشک سالی، سیل، زمین لرزه، طوفان های شدید و مانند آن ها.
۵ - امنیت فردی: از جمله:
احترام به حق مالکیت خصوصی، حق انتخاب شغل، حق انتخاب مذهب، حق ازدواج، حق تعیین محل سکونت و مانند آن.
۶ - امنیت اجتماعی و فرهنگی: از جمله:
حفظ فرهنگ ها، زبان ها و لهجه های بومی، جلوگیری از هر گونه تبعیض قومی، نژادی، مذهبی، جنسی، زبانی و فرهنگی و حمایت از تمامی ملت ایران از هر گوشه و کنار کشور و برابری آنان در برابر قانون و امثال آن.
۷ - امنیت سیاسی: از جمله:
رعایت منشور حقوق بشر، آزادی بیان، آزادی مطبوعات، آزادی اجتماعات، آزادی شرکت در انتخابات، عدم مجازات زندان برای فعالین سیاسی، عدم مجازات اعدام، آزادی سفر به خارج از کشو، مگر در مواردی که اشگال قانونی باشد و امثال آن.
